Το υψηλότατο κόστος της ενέργειας λειτουργεί ως αντικίνητρο ανταγωνιστικότητας για τη βιομηχανία

ΔΥΣΒΑΣΤΑΧΤΟ είναι το κόστος της ενέργειας για την ελληνική βιομηχανία, κυρίως λόγω της υψηλότατης φορολογίας που έχει επιβληθεί την τελευταία τριετία στο σύνολο των ενεργειακών προϊόντων. Είναι χαρακτηριστικό ότι σύμφωνα με υπολογισμούς του Συνδέσμου Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος μόνο το ηλεκτρικό ρεύμα την τελευταία τριετία έχει αυξηθεί κατά 45%, ενώ κατακόρυφη είναι και η αύξηση της τιμής του φυσικού αερίου αλλά και του πετρελαίου.

Μάλιστα, ειδικά η τιμή του φυσικού αερίου, που είναι πλέον συνδεδεμένη με την τιμή του πετρελαίου τόσο για τη Βόρεια όσο και για τη Νότια Ελλάδα (πλέον και οι τρεις ΕΠΑ της χώρας έχουν συνδέσει την τιμολογιακή τους πολιτική με την τιμή του πετρελαίου), δημιουργεί περιβάλλον ανασφάλειας και αδυναμίας πρόβλεψης του κόστους παραγωγής. Οι επιχειρήσεις πλέον κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου διαπιστώνοντας ότι το ασφυκτικό περιβάλλον που δημιουργούν οι υψηλές τιμές της ενέργειας, η έλλειψη ρευστότητας αλλά και οι δυσκολίες στην εξαγωγική δραστηριότητα απειλούν ακόμη και εκείνες που με απώλειες συνεχίζουν να επιβιώνουν εντός της οικονομικής κρίσης.

Σύμφωνα μάλιστα με τον ΣΒΒΕ οι χρόνιες καθυστερήσεις στην απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας, σε συνδυασμό με την υψηλή φορολόγηση, δημιουργούν αυξημένα κόστη ενέργειας για τις ελληνικές βιομηχανίες, τα οποία καταλήγουν να είναι από τα υψηλότερα στον κόσμο. Στη μελέτη του ο ΣΒΒΕ κωδικοποιεί το ενεργειακό κόστος για την ελληνική βιομηχανία αναλόγως του καυσίμου που χρησιμοποιεί κάθε εργοστάσιο.

Ηλεκτρική ενέργεια: Τα τελευταία τέσσερα χρόνια καταγράφονται αυξήσεις 45% στην τιμή της ηλεκτρικής ενέργειας. Συγκεκριμένα, το Δεκέμβριο του 2010 το κόστος του ηλεκτρικού ρεύματος αυξήθηκε κατά 17% σε σχέση με το Δεκέμβριο του 2009, ενώ το Δεκέμβριο του 2011 επιβλήθηκε νέα αύξηση κατά 9,5% σε σχέση με το Δεκέμβριο του 2010. Παράλληλα, και σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής, τον Ιούλιο του 2012 καταγράφηκε αύξηση στην τιμή της ηλεκτρικής ενέργειας κατά 13,9%. Όπως επισημαίνεται, από την κατάσταση αυτή πλήττονται ιδιαίτερα οι εξαγωγικές βιομηχανίες, οι οποίες πρέπει να αντιμετωπίσουν τον διεθνή ανταγωνισμό έχοντας μεγαλύτερο κόστος ενέργειας. Μάλιστα, δεδομένου ότι το κόστος ενέργειας σε πολλούς κλάδους αποτελεί το δεύτερο μεγαλύτερο στοιχείο κόστους παραγωγής μετά την προμήθεια πρώτων υλών, γίνεται αντιληπτό πόσο μεγάλης έκτασης είναι το ανταγωνιστικό μειονέκτημα των ελληνικών επιχειρήσεων στις αγορές του εξωτερικού. Πέραν όμως των αυξήσεων αυτών οι επιχειρήσεις καλούνται να πληρώσουν αύξηση στο τέλος ΑΠΕ, αύξηση στον ΕΦΚ και εισφορά ΔΕΤΕ. Είναι χαρακτηριστική η εξέλιξη του τέλους υπέρ ΑΠΕ στους καταναλωτές μέσης τάσης. Συγκεκριμένα, το τέλος ΑΠΕ από 1,69 ευρώ ανά MWh το 2011 έγινε 5,25 ευρώ στις αρχές του 2012, ενώ από τις 9 Αυγούστου αποφασίστηκε από τη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας για την περίοδο Αυγούστου 2012 - Αυγούστου 2013 να διαμορφωθεί σε 7,17 ευρώ ανά MWh. Αυτό σημαίνει ότι για τη μέση τάση (μεγάλη πλειοψηφία των μεταποιητικών επιχειρήσεων) ένας λογαριασμός των 2.386 ευρώ το 2011 έγινε 7.500 ευρώ στις αρχές του 2012 και πλέον διαμορφώνεται σε 10.200 ευρώ, πάντοτε για την ίδια κατανάλωση.

Μαζούτ: Η τιμή του μαζούτ για τη βιομηχανία και την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας επιβαρύνεται υπέρμετρα από τον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης. Ο φόρος αυτός είναι τρεις με πέντε φορές υψηλότερος από τον αντίστοιχο που επιβάλλεται σε αρκετές χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ντίζελ: Ο ΕΦΚ στο ντίζελ είναι αρκετά υψηλότερος από τα κρατούντα σε διεθνές επίπεδο. Αν συγκριθεί με τις χώρες της ΕΕ, είναι περίπου 70% υψηλότερος. Σύμφωνα και με τα επίσημα στοιχεία της Eurostat του Μαΐου 2012 η Ελλάδα είναι η 6η ακριβότερη χώρα μεταξύ των 27 της ΕΕ. Πρέπει να σημειωθεί ότι σχεδόν όλες οι χώρες της ΕΕ έχουν θεσμοθετήσει αρκετά χαμηλότερο ΕΦΚ στο ντίζελ για τη βιομηχανία, συγκριτικά με τον ΕΦΚ που επιβάλλουν για το ντίζελ κίνησης.

Φυσικό αέριο: Σύμφωνα με το ΣΒΒΕ τα προβλήματα στην τιμή του φυσικού αερίου αφορούν τη σύνδεσή της με αυτή του πετρελαίου, γεγονός το οποίο συνεπάγεται μεγάλες και απρόβλεπτες διακυμάνσεις της τιμής του, και, δεύτερον, η τιμολόγησή του προς τη βιομηχανία γίνεται αν στην τιμή του διυλιστηρίου του μαζούτ χαμηλού θείου προστεθεί ο ΕΦΚ του μαζούτ και το συνολικό περιθώριο κέρδους των εταιριών μεταφοράς και διανομής.

Πηγή: Express.gr