Οι αράχνες πλέκουν πλέγματα από μετάξι σε περίπλοκους τρισδιάστατους ιστούς που χρησιμεύουν ως σπίτια, αλλά και για κυνήγι. Πλέον, οι επιστήμονες κατάφεραν να μεταφράσουν τη δομή ενός ιστού σε μουσική, κάτι που θα μπορούσε να βρει εφαρμογή στη βελτίωση των 3D εκτυπωτών, τις επικοινωνίες μεταξύ των ειδών και τις μουσικές συνθέσεις.
«Η αράχνη ζει σε ένα περιβάλλον δονούμενων χορδών» αναφέρει ο Markus Buehler, Ph.D., ο κύριος ερευνητής του έργου. «Δεν βλέπουν πολύ καλά, οπότε αισθάνονται τον κόσμο τους μέσω δονήσεων, οι οποίες έχουν διαφορετικές συχνότητες». Τέτοιες δονήσεις συμβαίνουν, για παράδειγμα, όταν η αράχνη τεντώνει ένα μεταξωτό σκέλος κατά τη διάρκεια της κατασκευής ή όταν ο άνεμος ή μια παγιδευμένη μύγα κινεί τον ιστό.