Οι επιστήμονες έφτιαξαν 1 εκατ. μικρορομπότ που μπορούν να χωρέσουν σε μια βελόνα

Ένα δισκίο πυριτίου τεσσάρων ιντσών μετατράπηκε σε «στρατό» ενός εκατομμυρίου μικροσκοπικών ρομπότ που μπορούν να περπατήσουν, χάρη σε έξυπνες μηχανικές μεθόδους που χρησιμοποίησαν ερευνητές στο Πανεπιστήμιο Cornell της Νέας Υόρκης.

Σε μια μελέτη, που δημοσιεύθηκε την Τετάρτη στο περιοδικό Nature, περιγράφεται λεπτομερώς η δημιουργία του αόρατου στρατού ρομπότ, με μέγεθος μικρότερο από 0,1 mm (περίπου το πλάτος μιας ανθρώπινης τρίχας), που δεν μπορεί να φανεί με γυμνό μάτι.

Τα ρομπότ είναι εξαιρετικά υποτυπώδη και θυμίζουν τον Frogger, το διάσημο παιχνίδι arcade της δεκαετίας του 1980. Αλλά εκμεταλλεύονται μια καινοτόμο, νέα κατηγορία ενεργοποιητών, που είναι τα πόδια των μικροσκοπικών ρομπότ, τα οποία σχεδιάστηκαν από την ομάδα.

Ο έλεγχος της κίνησης σε αυτές τις μικροσκοπικές μηχανές απαιτεί από τους ερευνητές να «χτυπήσουν» με ένα λέιζερ τα ευαίσθητα στο φως κυκλώματα στην πλάτη τους, κάτι που ωθεί τα τέσσερα πόδια προς τα εμπρός. Ένας από τους κύριους σκοπούς τους, λένε οι ερευνητές, θα μπορούσε να είναι η διερεύνηση του ανθρώπινου σώματος εκ των έσω.

​Ένα δισκίο πυριτίου τεσσάρων ιντσών μετατράπηκε σε «στρατό» ενός εκατομμυρίου μικροσκοπικών ρομπότ που μπορούν να περπατήσουν, χάρη σε έξυπνες μηχανικές μεθόδους που χρησιμοποίησαν ερευνητές στο Πανεπιστήμιο Cornell της Νέας Υόρκης.

Σε μια μελέτη, που δημοσιεύθηκε την Τετάρτη στο περιοδικό Nature, περιγράφεται λεπτομερώς η δημιουργία του αόρατου στρατού ρομπότ, με μέγεθος μικρότερο από 0,1 mm (περίπου το πλάτος μιας ανθρώπινης τρίχας), που δεν μπορεί να φανεί με γυμνό μάτι.

Τα ρομπότ είναι εξαιρετικά υποτυπώδη και θυμίζουν τον Frogger, το διάσημο παιχνίδι arcade της δεκαετίας του 1980. Αλλά εκμεταλλεύονται μια καινοτόμο, νέα κατηγορία ενεργοποιητών, που είναι τα πόδια των μικροσκοπικών ρομπότ, τα οποία σχεδιάστηκαν από την ομάδα.

Ο έλεγχος της κίνησης σε αυτές τις μικροσκοπικές μηχανές απαιτεί από τους ερευνητές να «χτυπήσουν» με ένα λέιζερ τα ευαίσθητα στο φως κυκλώματα στην πλάτη τους, κάτι που ωθεί τα τέσσερα πόδια προς τα εμπρός. Ένας από τους κύριους σκοπούς τους, λένε οι ερευνητές, θα μπορούσε να είναι η διερεύνηση του ανθρώπινου σώματος εκ των έσω.

«Ο έλεγχος ενός μικροσκοπικού ρομπότ είναι ίσως όσο πιο κοντά μπορείς να βρεθείς στο να συρρικνώσεις τον εαυτό σου» δήλωσε ο Marc Miskin, μηχανικός στο Πανεπιστήμιο της Πενσιλβανίας και επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης. «Νομίζω ότι τέτοιες μηχανές θα μας οδηγήσουν σε καταπληκτικούς κόσμους που είναι πολύ μικροί για να φανούν».

Η ομάδα κατάφερε να κατασκευάσει απίστευτα μικρά πόδια, τα οποία συνδέονται με δύο διαφορετικά σημεία στο πίσω μέρος του ρομπότ - ένα για το μπροστινό ζευγάρι, ένα για το πίσω μέρος. Το εναλλασσόμενο φως μεταξύ τους ωθεί το microrobot προς τα εμπρός.

Η ερευνητική ομάδα μπόρεσε να αποδείξει ότι οι συσκευές μπορούν να χωρέσουν μέσα στη στενότερη υποδερμική βελόνα και έτσι, θα μπορούσαν να "εγχυθούν" στο ανθρώπινο σώμα. Οι μηχανές δεν είναι αρκετά έξυπνες για να στοχεύσουν ένα άρρωστο κύτταρο ή να ανταποκριθούν σε ερεθίσματα, οπότε δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή σχετική εφαρμογή. Ωστόσο, οι ερευνητές δήλωσαν ότι «οι δυνατότητές τους μπορούν να εξελιχθούν γρήγορα».

Οι ερευνητές προσπαθούν τώρα να προγραμματίσουν τα ρομπότ για να εκτελέσουν συγκεκριμένες εργασίες, χρησιμοποιώντας πιο περίπλοκους υπολογισμούς και αυτονομία.