Θέλω να σας μεταφέρω σε έναν φανταστικό διάλογο μεταξύ δυό παγοπωλών, σε μία όχι και τόσο μακρινή εποχή: ας πούμε στην Αμερική του 1920.
- ΠΑΓΟΠΩΛΗΣ Α Λοιπόν, αποφάσισα να σταματήσω να πουλάω πάγο.
- ΠΑΓΟΠΩΛΗΣ Β Γιατί; Δεν σου αρέσει η δουλειά;
- ΠΑΓΟΠΩΛΗΣ Α Σκέφτομαι να στραφώ προς αυτά τα καινούρια μηχανήματα, ξέρεις τα ψυγεία.
- ΠΑΓΟΠΩΛΗΣ Β Τα ψυγεία; Μα είναι καιρός για πειράματα τώρα; 30 χρόνια την κάνουμε αυτή τη δουλειά! Κάτσε εκεί που είσαι!
Είναι πάντα καιρός για πειράματα
Το ηθικό δίδαγμα από τον διάλογο σαφές: Είναι πάντα καιρός για πειράματα. Και επειδή ήδη ακούω κάποιους από εσάς να αντιδρούν στο παράδειγμα που έφερα, αναφωνώντας “μα εμείς δεν είμαστε παγοπώλες!” θα σας πω ότι ναι, έχετε δίκιο: δεν είστε παγοπώλες.
Είστε σε πολύ χειρότερη θέση.
Περισσότερα στο σύνδεσμο που ακολουθεί: