Μετά το 2020 το ΑΕΠ της Ελλάδας ανέκαμψε με ταχύτερους ρυθμούς από ό,τι η υπόλοιπη ΕΕ, όμως μισθοί και παραγωγικότητα αποκλίνουν αισθητά από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο.
Πώς γίνεται οι οικονομικοί δείκτες στην Ελλάδα να ευημερούν και το μέσο νοικοκυριό να ασφυκτιά, υπό το συνδυαστικό βάρος της ακρίβειας και των χαμηλών μισθών; Το φαινομενικά παράδοξο του ταχύτερου ρυθμού μεγέθυνσης του ΑΕΠ στην Ελλάδα, σε σύγκριση με τις άλλες χώρες της ΕΕ, και της μεγάλης υστέρησης στους μισθούς και την παραγωγικότητα, αναδεικνύει νέα μίνι-έρευνα του Ινστιτούτου ΕΝΑ. Πριν όμως αναπαράγουμε τη συνήθη γκρίνια για τους Έλληνες εργαζόμενους που δεν είναι παραγωγικοί – αν και δουλεύουν τις περισσότερες ώρες όπως έδειξε πρόσφατη έρευνα της Eurostat, αξίζει να διερευνήσουμε τις πραγματικές αιτίες για την υστέρηση της παραγωγικότητας.
Η ανάλυση του Ινστιτούτου έχει θέμα «Οι θετικές και αρνητικές αποκλίσεις της ελληνικής οικονομίας σε σχέση με την ΕΕ». Ξεκινάει με την παραδοχή ότι η Ελλάδα μετά την έξοδό της από τα μνημόνια εμφανίζει μια ανάμικτη εικόνα, σε ό,τι αφορά τους οικονομικούς δείκτες.