Ο Μάθιου Τζόνσον, ερευνητής του τμήματος Χημείας του πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης ανέπτυξε και κατοχύρωσε τα δικαιώματα ευρεσιτεχνίας μιας συσκευής γνωστής και ως ατμοσφαιρικός φωτοχημικός επιταχυντής.
Έμπνευση αποτέλεσε η παρατήρηση της γήινης ατμόσφαιρας, όπου το ηλιακό φως πυροδοτεί μια διαδικασία κατά την οποία επιβλαβή αέρια σχηματίζουν μικροσωματίδια όταν έρχονται σε επαφή με χημικές ουσίες όπως το όζον.
Στη συνέχεια τα μικροσωματίδια αυτά απομακρύνονται από την ατμόσφαιρά με τη βοήθεια της βροχής.
Όπως δήλωσε ο Τζόνσον «ο μηχανισμός αυτός είναι τόσο απλός, που θα μπορούσαμε να τον αναπαράξουμε σε ένα κουτί για να καθαρίσουμε τον αέρα σε εσωτερικούς χώρους».
Συγκριτικά με τις συμβατικές μεθόδους καθαρισμού, ο ατμοσφαιρικός φωτοχημικός επιταχυντής απομακρύνει τους ρυπαντές αντί να τους «αραιώνει». Η μέθοδος δεν απαιτεί ειδικά φίλτρα και καταναλώνει πολύ λίγη ενέργεια. Έτσι συντήρηση και λειτουργία απαιτούν πολύ χαμηλό κόστος.
Η συσκευή του Τζόνσον λειτουργεί με πολύ χαμηλότερο κόστος σε σύγκριση με τις ενεργοβόρες συμβατικές τεχνολογίες απομάκρυνσης των πτητικών οργανικών ανθράκων (VOC) όπως η θερμική οξείδωση (καύση των ρυπαντών) και η απορρόφηση από φίλτρα ενεργού άνθρακα.
Μπορεί μάλιστα να βρει βιομηχανικές εφαρμογές, καθώς οι βιομηχανικοί ρύποι είναι ιδιαίτερα επιβαρυντικοί για το περιβάλλον και την ατμόσφαιρα και να συμβάλλει με αυτό τον τρόπο στην επίτευξη των ευρωπαϊκών στόχων για τις εκπομπές.
Ένα πρώτο δείγμα γραφής του ατμοσφαιρικού φωτοχημικού επιταχυντή δόθηκε στο εργοστάσιο Jysk Miljoerens στο λιμάνι Αάρχους της Δανίας όπου γίνεται διαχωρισμός του λαδιού από τους υδροσυλλέκτες των πλοίων.
Τοποθετήθηκαν πέντε συσκευές που όχι μόνο φίλτραραν τους ρυπαντές αλλά απορρόφησαν και τις δυσάρεστες οσμές από την επεξεργασία των λυμάτων των πλοίων.