Τα διαρκώς μεταβαλλόμενα επιχειρηματικά περιβάλλοντα ωθούν τους οργανισμούς να αναπτύσσουν ανθεκτικότητα για να επιβιώσουν. Ωστόσο, συχνά, οι αλλαγές γίνονται ταχύτερα σε σχέση με τον χρόνο που απαιτείται για την επίτευξή της.
Σχετικές ακαδημαϊκές έρευνες υποδεικνύουν τρόπους ενδυνάμωσης της οργανωσιακής ανθεκτικότητας, αλλά αυτές έχουν κυρίως διεξαχθεί στον τομέα της ψυχολογίας, καθώς και σε σχέση με τις φυσικές επιστήμες. Περαιτέρω έρευνες ανέδειξαν, εκτενώς, την αναγκαιότητα του ρόλου του τμήματος ανθρώπινου δυναμικού, μέσω της στρατηγικής ευθυγράμμισης των πρακτικών του με τις αντίστοιχες επιχειρηματικές, ώστε να ενισχυθεί η οργανωσιακή ανθεκτικότητα. Μεγάλη έμφαση δόθηκε στη δημιουργία ατομικής ανθεκτικότητας, μέσω προνοητικών πρακτικών ανθρώπινου δυναμικού (Proactive HR), η οποία θα οδηγήσει και στην ενίσχυση της οργανωσιακής ανθεκτικότητας, αντίστοιχα. Ως εκ τούτου, στο πλαίσιο της σημερινής επιχειρηματικής αβεβαιότητας και πολυπλοκότητας, η ανθεκτικότητα των τεχνικών εκπαίδευσης και ανάπτυξης ανθρώπινου δυναμικού (HRD resilience) επιβάλλεται να συμβαδίζει με τις αναπτυξιακές στρατηγικές των οργανισμών. Επιπλέον, αυτές θα πρέπει να καθίστανται το επίκεντρο της στρατηγικής πολιτικής οικοδόμησης, όχι μόνο της ατομικής, αλλά και της οργανωσιακής ανθεκτικότητας.
Περισσότερα στο σύνδεσμο που ακολουθεί: