Η φιλοδοξία των εργαζομένων για περισσότερη αυτονομία δεν είναι νέα, αλλά υπερβαίνει κατά πολύ την υγειονομική κρίση, η οποία για άλλη μια φορά, λειτούργησε ως επιταχυντής προς μια θεμελιώδη τάση. Ο μάνατζερ οφείλει να δίνει χώρο και να εμπιστεύεται τις ομάδες του με περισσότερη αυτονομία. Αυτή η κρίση θα έχει δείξει περισσότερο την αποτελεσματικότητα των αποκεντρωμένων οργανώσεων που απελευθερώνουν ενέργειες στο πεδίο των δραστηριοτήτων και που αρνούνται να συγκεντρώσουν την εξουσία στα χέρια μιας μικρής ομάδας κυρίαρχων μάνατζερ. Στις διάφορες επιχειρήσεις κατά την περίοδο του Covid, έχουμε δει την άνοδο του ατομικισμού. Σε ποσοστό 40% των επιχειρήσεων, οι δεσμοί με την εργασιακή συλλογικότητα έχουν διευρυνθεί. Έχει αναφερθεί στο παρελθόν ότι το ατομικό δεν πρέπει να ισχύει του συλλογικού.
Περισσότερα στο σύνδεσμο που ακολουθεί: