Γιατί πιστεύετε ότι το soft skills training είναι «ομαδικό άθλημα»;

Πριν προλάβετε να με πείτε αιθεροβάμονα ή να μου προσάψετε την όποια άλλη κατηγορία, σας παρακαλώ να απαντήσετε στις παρακάτω ερωτήσεις. Όταν δίνετε feedback στους ανθρώπους σας, βρίσκεστε όλοι μαζί; Όταν αποφασίζετε να κάνετε coaching, αυτό γίνεται ταυτόχρονα σε δέκα - δεκαπέντε άτομα; Όταν διεξάγετε συναντήσεις για performance appraisal φροντίζετε να είναι παρόντες και άλλοι για να ακούνε και να συμμετέχουν πριν έλθει η δική τους σειρά;

Αν έχετε απαντήσει «ναι» σε όλες τις ερωτήσεις, δεν χρειάζεται να προχωρήσετε στην ανάγνωση του υπόλοιπου άρθρου. Επίσης, αν απαντήσετε ότι «δεν δίνουμε feedback», «δεν κάνουμε coaching», «δεν τρώμε το χρόνο μας με performance appraisals και άλλες τέτοιες σαχλαμάρες», σας συγχαίρω για την ειλικρίνεια αλλά και πάλι, μη σπαταλήσετε το χρόνο σας διαβάζοντας τη συνέχεια.

Εσείς που απαντήσατε «όχι» στις τρεις ερωτήσεις, μείνετε (αν θέλετε) για να το συζητήσουμε και σας έχω ακόμη μια ερώτηση. Αφού θεωρείτε ότι οι παραπάνω τρεις λειτουργίες αποτελούν «προσωπική υπόθεση» για τον κάθε εργαζόμενο, τι σας κάνει να πιστεύετε ότι το soft skills training πρέπει, απαραιτήτως, να διεξάγεται ομαδικά;

Περισσότερα στο σύνδεσμο που ακολουθεί:

Γιατί πιστεύετε ότι το soft skills training είναι «ομαδικό άθλημα»;