Οι καθημερινές ενέσεις ινσουλίνης είναι μια ταλαιπωρία για τα εκατοντάδες εκατομμύρια των ατόμων με διαβήτη. Ένα χάπι θα αποτελούσε μια πολύ πιο εύκολη λύση. Τώρα, ερευνητές από το Πανεπιστήμιο NYU Abu Dhabi ανέπτυξαν μια νέα μέθοδο για τη συσκευασία της ινσουλίνης σε κάψουλες που μπορούν να την απελευθερώσουν μόνο όταν χρειάζεται.
Ο διαβήτης χαρακτηρίζεται από ασυνεπή επίπεδα ινσουλίνης, μια ορμόνη που ρυθμίζει τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα. Κανονικά, η κατάσταση αντιμετωπίζεται με τακτικές υποδόριες ενέσεις, κάτι που μπορεί να είναι δύσκολο για τους ασθενείς, ενώ η δυσφορία των ενέσεων μπορεί να οδηγήσει μερικούς ανθρώπους να παραλείψουν δόσεις.
Σε έναν ιδανικό κόσμο, η διαχείριση του διαβήτη θα ήταν απλή με ένα χάπι, αλλά η ανάπτυξη αυτού του συστήματος ήταν δύσκολη. Η ινσουλίνη διασπάται γρήγορα στο στομάχι πριν μπορέσει να λειτουργήσει. Μεγάλο μέρος της πρόκλησης για τους επιστήμονες είναι να βρουν τρόπους για τη συσκευασία της ινσουλίνης, ώστε να επιβιώσει αρκετά καιρό, να διαπεράσει το εντερικό τοίχωμα και να μπει στην κυκλοφορία του αίματος.
Τώρα, οι ερευνητές στο NYU Abu Dhabi έχουν αναπτύξει ένα σύστημα που μπορεί να κάνει ακριβώς αυτό. Η ομάδα δημιούργησε κάψουλες που εμπεριέχουν την ινσουλίνη μεταξύ νανοφύλλων, τα οποία την προστατεύουν από το σκληρό περιβάλλον του στομάχου, και στη συνέχεια μπαίνει στην κυκλοφορία του αίματος.
Μόλις το σύστημα βρεθεί στο αίμα, παρακολουθεί αυτόματα τα επίπεδα ινσουλίνης του ασθενούς και απελευθερώνει το φάρμακο μόνο όταν αυτό χρειάζεται. Αυτό λειτουργεί επίσης με τον αντίθετο τρόπο, οπότε η απελευθέρωση ινσουλίνης επιβραδύνεται καθώς τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα μειώνονται ξανά.
Σε δοκιμές σε διαβητικούς αρουραίους, η ομάδα έδειξε ότι το σύστημα έφερε τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα των ζώων στο φυσιολογικό εντός δύο ωρών. Φυσικά, θα χρειαστεί περαιτέρω εργασία για να διερευνηθεί εάν τα οφέλη μεταφέρονται στους ανθρώπους. Ωστόσο, δεν παύει να αποτελεί μια πολλά υποσχόμενη εξέλιξη.