Το κόστος παραγωγής δεν διαμορφώνει καθοριστικά τις τιμές. Η μέθοδος τιμολόγησης που βασίζεται στην εξίσωση «κόστος+κέρδος» οδηγεί όσους την επιλέγουν εκτός αγοράς, όταν η αγορά είναι ελεύθερη, ανεμπόδιστη και ανοικτή για όλους. Είναι εύκολο να πέσει κάποιος στην παγίδα της προσέγγισης «κόστος+κέρδος», να θεωρήσει δηλαδή ότι οι τιμές των καταναλωτικών αγαθών αποτελούν συνάρτηση του κόστους παραγωγής. Δυστυχώς, η θεωρία «κόστος+κέρδος»ως βάση τιμολόγησης επιφέρει δυσκαμψία στις επιχειρήσεις και στην οικονομία.
Είναι γεγονός ότι οι τιμές δεν είναι απόρροια του κόστους. Ισχύει το αντίστροφο. Στην πραγματικότητα, οι τιμές και τα κόστη δεν «καθορίζονται» καν από τους ίδιους τύπους οικονομικών δεδομένων. Οι τιμές αγαθών και υπηρεσιών διαμορφώνονται τελικά από τις προτιμήσεις των καταναλωτών. Το κόστος παραγωγής προκύπτει από την κρίση του επιχειρηματία, άρα οι τιμές δεν διαμορφώνονται από τους επιχειρηματίες –ανακαλύπτονται από αυτούς. Το κόστος παραγωγής το αναλαμβάνει ο επιχειρηματίας, επειδή εκτιμά ότι είναι χαμηλότερο από την τιμή που αναμένει πως θα επιτύχει για το προϊόν στην ελεύθερη αγορά.
Περισσότερα στο σύνδεσμο που ακολουθεί: