Υποθαλάσσιος «μανδύας» προστατεύει από τα κύματα

Ακόμα και εν έτει 2012, η «οργή» της θάλασσας δεν είναι κάτι που μπορεί κανείς να αγνοήσει, καθώς τα κύματα μίας ισχυρής καταιγίδας είναι σε θέση να απειλήσουν ακόμα και τις στιβαρότερες πλωτές κατασκευές, όπως πλατφόρμες εξόρυξης πετρελαίου, ανεμογεννήτριες κ.α. Ωστόσο, επιστήμονες του πανεπιστημίου Μπέρκλεϊ (Καλιφόρνια) , υπό τον Μοχάμεντ Ρεζά Αλάμ, σχεδίασαν μία υποθαλάσσια «κυματιστή» πλατφόρμα που λειτουργεί ως «μανδύας», καθώς, κατά κάποιον τρόπο «κρύβει» την πλωτή κατασκευή που βρίσκεται από πάνω της, στην επιφάνεια.

Ο εν λόγω «μανδύας» τοποθετείται στον πυθμένα της θάλασσας, και οι διακυμάνσεις στην επιφάνειά του επηρεάζουν τη «συμπεριφορά» του νερού από το βυθό ως την επιφάνεια, με αποτέλεσμα να «ελέγχουν» τα κύματα τα οποία βρίσκονται γύρω από την κατασκευή, μειώνοντας το μέγεθος και κατ' επέκταση την επικινδυνότητά τους.

Η συγκεκριμένη μέθοδος εκτιμάται πως θα είναι πολύ αποτελεσματική για την προστασία πλωτών κατασκευών από καταιγίδες, καθώς πρακτικά τις καθιστά «αόρατες» στα κύματα.

Ο πυθμένας επηρεάζει την κίνηση των υδάτων στην επιφάνεια. Τα νερά κοντά στην επιφάνεια είναι θερμότερα, ενώ όσο βαθύτερα βρίσκεται κανείς, τόσο πιο ψυχρά και με μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε αλάτι είναι τα νερά. Το σημείο όπου τα δύο αυτά «στρώματα» συναντιούνται και επέρχονται αλλαγές σε θερμοκρασία και πυκνότητα ονομάζεται θερμοκλινές στρώμα. Η δραστηριότητα που σημειώνεται εκεί (υπό τη μορφή κυμάτων) συνδέεται με τη «συμπεριφορά» των κυμάτων στην επιφάνεια της θάλασσας. Ο πυθμένας, με τη σειρά του, επηρεάζει το θερμοκλινές στρώμα, καθώς η διαμόρφωσή του καθορίζει τη ροή και την κίνηση των υδάτων.

Ο Αλάμ ανακάλυψε πως, εάν χρησιμοποιηθεί ένα «κυματιστό» φύλλο υλικού, με συγκεκριμένη διαμόρφωση αναγλύφου, το οποίο τοποθετείται στον πυθμένα, η ενέργεια που «μεταδίδεται» στο θερμοκλινές στρώμα κάνει τα εκεί κύματα πιο έντονα, αλλά «ακυρώνει» τα κύματα που βρίσκονται στην επιφάνεια, με τελικό αποτέλεσμα να «ηρεμούν» τα νερά γύρω από την προστατευόμενη κατασκευή.

Ωστόσο, όπως δήλωσε μιλώντας στο Discovery News, η κατασκευή ενός πλήρως λειτουργικού «μανδύα» τέτοιου είδους βρίσκεται ακόμα αρκετά χρόνια μακριά - αλλά η εν λόγω έρευνα έχει και άλλες χρησιμότητες, καθώς θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την καλύτερη κατανόηση της μετάδοσης του ήχου στο νερό και να οδηγήσει σε βελτίωση της τεχνολογίας των συστημάτων σόναρ.

Πηγή: http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=2255557