Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις στην ζωή μας-επαγγελματική και προσωπική- όπου οι περισσότεροι από εμάς βρισκόμαστε να προσπαθούμε να πετύχουμε έναν στόχο, τον οποίο δεν σχεδιάσαμε εμείς και ίσως δεν κατανοήσαμε κατάλληλα. Στις περισσότερες από αυτές είμαστε μέρος ενός συνόλου που προσπαθεί συλλογικά και ατομικά επί μέρους να συνεισφέρει στην επίτευξη ενός πιο σύνθετου και μεγάλου στόχου. Επομένως πριν και πέρα από κάθε προσωπικό κίνητρο επιτυχίας, εμφανίζεται το μεγάλο πεδίο καταναγκασμού και υποχρέωσης να ανταπεξέλθουμε στο καθήκον μας για να μην εκτεθεί-πληγεί-αποτύχει η προσπάθεια της εταιρείας, ομάδας, οικογένειας κλπ. Μας απαγορεύεται η όποια πιθανότητα εξωτερικής αποτυχίας, υστέρησης, καθυστέρησης στον ιερό βωμό των χρονικών προθεσμιών και αλληλένδετων στόχων. Και πριν προλάβουμε να καταλάβουμε πως το καταφέραμε, μπαίνουμε στον κύκλο του επόμενου καθοριστικού στόχου που είμαστε ΄καταδικασμένοι΄ να επιτύχουμε στα ανάλογα βέβαια χρονικά περιθώρια.
Περισσότερα στο σύνδεσμο που ακολουθεί:
Η συμβατότητα των προσωπικών αξιών μας με τον στόχο αποτελεί τον κυρίαρχο παράγοντα επιτυχίας