ΜΕ Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης (ΕΦΚ) δεκαπλάσιο από άλλες χώρες, έλλειψη ανταγωνισμού, μονοπωλιακές πρακτικές, άκαμπτο ρυθμιστικό πλαίσιο και εξοντωτικά τιμολόγια που είναι 100% ακριβότερα από ό,τι σε γειτονικές χώρες και σε χώρες της ΕΕ, το φυσικό αέριο βάζει την ταφόπλακα στη χαμένη ανταγωνιστικότητα των ελληνικών προϊόντων και γίνεται η αιτία να οδηγηθούν χιλιάδες ακόμη εργαζόμενοι στην ανεργία.
Οι υψηλές, μη ανταγωνιστικές τιμές του φυσικού αερίου έχουν οδηγήσει σε κλείσιμο ή σε μεταφορά σε γειτονικές χώρες πολλές βιομηχανίες, ενώ απειλούν με λουκέτο δυναμικές και εξωστρεφείς βιομηχανίες, με ανυπολόγιστες αρνητικές επιπτώσεις στην οικονομία και την αγορά εργασίας στην Ελλάδα, σύμφωνα με την ΕΒΙΚΕΝ, την Ένωση Βιομηχανικών Καταναλωτών Ενέργειας.
Ενδεικτικά, και σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία από μέλη της ένωσης, οι τιμές στην Ελλάδα είναι ακόμη και υπερδιπλάσιες από ό,τι σε γειτονικές χώρες η και σε άλλες χώρες της ΕΕ. Ο πιο κάτω πίνακας δείχνει τις τιμές φυσικού αερίου στην Ελλάδα και στην Ευρώπη για βιομηχανικούς καταναλωτές.
Έτσι, τεράστια ερωτηματικά δημιουργούνται για τους λόγους που τα τιμολόγια μεταφοράς και διανομής (ΔΕΠΑ και ΔΕΣΦΑ) είναι μακράν από τα πλέον υψηλά στην ΕΕ, αν και ρυθμίζονται μονοπωλιακά και αποκλειστικά από το κράτος. Μία απάντηση, ίσως, βρίσκεται στην επιθυμία του κράτους να έχουν οι ΔΕΠΑ και ΔΕΣΦΑ τεράστια ληστρικά κέρδη, για να ιδιωτικοποιηθούν, ξεπουληθούν, γρήγορα στους ξένους, αδιαφορώντας για τις νέες στρατιές ανέργων που θα δημιουργηθούν από τον αφανισμό της ελληνικής βιομηχανίας.
Ως γνωστόν το κόστος της ενέργειας, όπως αυτή από το φυσικό αέριο, αποτελεί για τη βιομηχανία εντάσεως ενέργειας (μεταλλουργία, χαλυβουργία, υαλουργία, τσιμέντο κτλ.) τον σημαντικότερο παράγοντα κόστους. Οι επιχειρήσεις αυτές για τις οποίες το κόστος σε ηλεκτρικό ρεύμα και φυσικό αέριο αποτελεί μέχρι και το 35% του συνολικού κόστους παραγωγής, δίνουν καθημερινά αγώνα επιβίωσης, σε ένα περιβάλλον που καθίσταται όλο και πιο δυσμενές εξαιτίας της ύφεσης στην εγχώρια αγορά, της έλλειψης ρευστότητας, της δυσκολίας χρηματοδότησης, της αύξησης των επιτοκίων, αλλά και της συνεχιζόμενης λήψης μέτρων που δεν λαμβάνουν υπόψη τις επιπτώσεις στην πραγματική οικονομία, όπως, για παράδειγμα, οι υψηλοί φόροι στην ενέργεια.
Πηγή: Express.gr