Χιονοδρομικά Κέντρα και Επιχειρηματικότητα

Τα οραματίστηκαν λάτρεις του βουνού και των ορεινών σπορ και τα υλοποίησαν άνθρωποι με αγάπη για τον τόπο τους, επιρροή στα κοινά και... πρόσβαση στους κρατικούς πόρους. Γι' αυτό και τα Χιονοδρομικά Κέντρα στην Ελλάδα, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, είναι ιδιοκτησία είτε των ΟΤΑ, είτε του ευρύτερου δημοσίου (ΕΤΑΔ, ΓΓΑ).
Τα Χιονοδρομικά Κέντρα (ΧΚ) αποτέλεσαν κύριο άξονα ανάπτυξης των ορεινών περιοχών. Τόνωσαν την απασχόληση, έδωσαν ώθηση στην κτηματαγορά, δημιούργησαν τουριστικό ρεύμα, συντέλεσαν τα μέγιστα στην εξωστρέφεια απομονωμένων περιοχών με τεράστια οφέλη στην ανάπτυξή τους, οικονομική, κοινωνική και πολιτιστική.
Οι τοπικοί παράγοντες, που ίδρυσαν και λειτούργησαν τα ΧΚ, έδρασαν με βάση το στενό τοπικό συμφέρον και φυσικά χωρίς κανένα κεντρικό σχεδιασμό. Σαν αποτέλεσμα, ο αριθμός των ΧΚ που ιδρύθηκαν είναι μεγάλος, χωρίς σαφή χαρακτηριστικά διαφοροποίησης και χωρίς καμία προσπάθεια μεταξύ τους συνεργασίας. Η Ένωση Χιονοδρομικών Κέντρων Ελλάδας - ΕΧΚΕ, ενώ θα έπρεπε να είναι δυνατή και να εκφράζει ενιαία και με συνέπεια τη φωνή των Χιονοδρομικών, φυτοζωεί πελαγοδρομώντας μεταξύ προσωπικών φιλοδοξιών και αδιαφορίας.
Ούτε λόγος για ορθολογική λειτουργία, που άλλωστε δε χρειαζόταν αφού τα ελλείματα που δημιουργούντο, εύκολα καλύπτονταν από κρατικές ενισχύσεις, ή χρέη που συσσωρεύονταν σε βάρος άλλων κρατικών φορέων (ΔΕΗ, ΙΚΑ, κλπ.). Οι επενδύσεις που χρειάστηκαν έγιναν στα πλαίσια του εκάστοτε προγράμματος δημοσίων επενδύσεων, με υπαγωγή στους κατά καιρούς αναπτυξιακούς νόμους ή σε Ευρωπαϊκά προγράμματα.
Όταν όμως η εποχή της αθωότητας πέρασε και ήρθαν οι χαλεποί καιροί της κρίσης, τα πράγματα στα ΧΚ της Ελλάδας έγιναν δύσκολα. Οι κρατικές επιδοτήσεις στέρεψαν, τα χρέη έγιναν απαιτητά, οι κανόνες απασχόλησης έγιναν ασφυκτικοί (ΑΣΕΠ, ενιαίο μισθολόγιο), και οι προϋποθέσεις επενδύσεων από κρατικά ή Ευρωπαϊκά κονδύλια αυστηρότερες. Οι επιχειρήσεις ΟΤΑ υποχρεώθηκαν να μετατραπούν σε ΑΕ (ΑΕ ΟΤΑ), με την απειλή της ρευστοποίησης σε περίπτωση τριών συνεχόμενων αρνητικών ισολογισμών. Ο κρατικός χαρακτήρας των περισσότερων ΧΚ αποκάλυψε όλες τους τις αδυναμίες και έγινε βαρίδι στην εξυγίανσή τους, με λίγες εξαιρέσεις φορέων που με αξιοθαύμαστη αυτογνωσία και διορατικότητα προχώρησαν στην υιοθέτηση μεθόδων αγοράς για τη διοίκησή τους (Καλάβρυτα), ή επέλεξαν τη σύμπραξη με ιδιώτες (3-5 Πηγάδια, Καρπενήσι, Πισοδέρι και Φαλακρό).

Περισσότερα στον επισυναπτόμενο σύνδεσμο

http://www.startup.gr/index.php?about=89&id=5506

Πηγή: www.startup.gr