Από την Old Street του Λονδίνου, στην Αθήνα. Πώς τα αραιά δρομολόγια στο πανεπιστήμιο, "ανέβασαν" τη Βάσω Λαζοπούλου στην πρώτη σέλα, την έφτασαν στην Εθνική Ελλάδος και τελικά, πάτησε "γκάζι" στο Γκάζι
«Στην Ελλάδα υπήρχε ανέκαθεν έλλειψη από στέκια για όσους αγαπούν τις ποδηλατικές περιπέτειες. Θυμάμαι έτρεχα πάντα σε καφέ με τηλεόραση NOVA για να παρακολουθήσω Ποδηλατικούς Γύρους στο Eurosport. Ήμουν η μόνη και γύρω φασαρία. Άλλοτε, ήθελα να πάω βόλτα με φίλους και δεν υπήρχε ειδικός χώρος να αφήσω το ποδήλατό μου. Έτσι, δεν ευχαριστιέσαι τίποτα. Είναι σαν να αφήνεις το αμάξι σου ξεκλείδωτο». Η 28χρονη Βάσω Λαζοπούλου είναι τις περισσότερες ώρες της ημέρας σκαρφαλωμένη σε ένα από τα τέσσερα City δίτροχά της για να αποφεύγει τις μποτιλιαρισμένες αρτηρίες της Αθήνας και σπάνια την συναντάς να περπατάει. Ξεκίνησε να κάνει ποδήλατο από ανάγκη στα φοιτητικά της χρόνια (σχολή ΤΕΦΑΑ Τρικάλων) επειδή τα δρομολόγια των λεωφορείων ήταν αραιά και τα ταξί πανάκριβα. Πλέον είναι Πρωταθλήτρια Ελλάδος και μέλος της Γυναικείας Εθνικής Ομάδας στην Ορεινή Ποδηλασία, που μετέτρεψε μάλιστα το πάθος της σε επάγγελμα. Πριν ένα μήνα άνοιξε το Flamme Rouge, το πρώτο αυθεντικό «καφέ για ποδηλάτες» (Cycle Café - Bar) σε όλη τη χώρα που υπόσχεται να πατήσει «γκάζι» στη διασκέδασή μας, να κάνει «ορθοπεταλιές» στη φυσική μας κατάσταση και μαζί να προσφέρει δωρεάν σέρβις ποδηλάτων σε όσους δεν έχουν την απαραίτητη τεχνογνωσία ή τον εξοπλισμό.
Εμείς δεν είχαμε παρά να επισκεφτούμε το «υβριδικό στέκι», να συνομιλήσουμε με την 28χρονη ιδιοκτήτρια και να γευτούμε ηλεκτρολύτες που προσφέρονται στον κατάλογο, προκειμένου να τονώσουμε (γιατί όχι;) το μυϊκό μας σύστημα!
Πώς η Βάσω πάτησε "γκάζι" στο Γκάζι
Στα χνάρια του 38χρονου Matt Harper που άνοιξε ένα από τα πρώτα ποδηλατικά καφέ «Look Mum, No Hands» στην Old Street του Λονδίνου το 2010 (ακολούθησε η Λυόν το 2013 με την Bicycletterie – Ποδηλατάδικο), η 28χρονη Βάσω Λαζοπούλου παράλληλα με τη δουλειά της σε γυμναστήρια, τις άπειρες ώρες προπονήσεων στον Σύλλογο «Κρόνος Νίκαιας» και τη συμμετοχή της σε δεκάδες «ποδηλατοδράσεις», σερβίρει καφέ, finger food και κοκτέιλ στο νέο της κατάστημα, ενώ ταυτόχρονα, μπορείς να την δεις να φουσκώνει σαμπρέλες και κάνει δωρεάν σέρβις ποδηλάτων σε όσους περαστικούς αντιμετωπίζουν πρόβλημα.
«Η ποδηλατική αγορά είχε κενό και ήθελα να το καλύψω. Δύο χρόνια το σκεφτόμουν. Έκανα εντατική έρευνα για την τοποθεσία και βρήκα αυτό το μέρος που είναι διαμπερές και μου αρέσει πολύ. Αλλά δεν θέλω να μάς μάθει ο κόσμος απλά ως ένα καφέ ή μπαρ. Εδώ μπορεί να έρθει ο οποιοσδήποτε έχει απορίες ακόμα και στα βασικά. Από το τι ποδήλατο να αγοράσει μέχρι και ποιο κράνος να προτιμήσει για περισσότερη ασφάλεια. Να γίνουμε μία μεγάλη παρέα και να ενισχύσουμε τη φιλοσοφία των ποιοτικών μετακινήσεων. Για παράδειγμα, πολλές γυναίκες έχουν σταματήσει να κάνουν ποδήλατο, γιατί έχουν καταπονήσει τη μέση τους, λόγω κακής επιλογής ποδηλάτου. Δεν γνωρίζουν ότι υπάρχουν γυναικεία ποδήλατα στο εμπόριο, με κατάλληλη γεωμετρία. Άλλοι αντιμετωπίζουν το κλασικό δίλημμα: Να πάρω mountain bike ή δρόμου; Εδώ μπορούμε να παρέχουμε λύσεις και απαραίτητες συμβουλές. Και φιλοδοξώ εκτός από ειδικά events, το μαγαζί αυτό να μετατραπεί σε σημείο εκκίνησης ή τερματισμού ποδηλατικών γύρων στην Αθήνα».
Το εναλλακτικό στέκι απέχει λίγα μόλις μέτρα από το σταθμό μετρό «Κεραμεικός» (περιοχή Γκάζι, στην οδό Τριπτολέμου 26), μπορεί εύκολα κανείς να το διακρίνει από τα δεκάδες ποδήλατα που έχουν σταθμεύσει στην είσοδο - στο ειδικό bike parking 30 θέσεων -, ενώ το εσωτερικό του θυμίζει αγώνες Cross Country.
Πεταλιέρες στο μπαρ, δισκοβραχιόνες, τιμόνια, αλυσίδες και καλαθούνες στους τοίχους, μινιατούρες σε ειδικές θυρίδες, τροχοί αντί φωτιστικών, ένα ηλεκτροκίνητο ποδήλατο BM αξίας 5.000 ευρώ να «ίπταται» πάνω κατά μήκος του εσωτερικού χώρου, τα προσωπικά της μετάλλια σε ειδική βιτρίνα, στολές και φανέλες από παλιότερα ελληνικά spreads, το πρώτο δερμάτινο κράνος του 1960 και μία από τις πρώτες χρονομετρικές μπάρες που βγήκαν στην αγορά, όλα στην είσοδο του μαγαζιού. «Τουλάχιστον ένα πεντάμηνο παρακαλούσα ποδηλατάδικα να μου δώσουν τα κατάλληλα υλικά. Έπρεπε να βρω πετάλια ή την ειδική ασημένια ανάρτηση να την κολλήσω στην ποτηριέρα, αντιολισθητικά πόμολα για τις τουαλέτες - που δεν είναι τίποτε άλλο από ποδηλατικά χερούλια – και παιδεύτηκα να βρω τροχούς που να ταιριάζουν σε ίντσες με τους νιπτήρες που είχα φανταστεί. Ακόμα και η καρέκλα που κάθεσαι είναι χειροποίητο μεταλλικό τιμόνι. Τα περισσότερα δωρεές και χορηγίες φίλων ή γνωστών και άλλα τα δανείστηκα για λίγο».
Ωστόσο, το υπέρ-κομψό καφέ που βάλθηκε να μετατρέψει το ποδήλατο σε στάση ζωής και βασικό μέσο μετακίνησης, λειτουργεί παράλληλα και ως «συνεργείο» ή «μίνι αγορά». «Στον πίσω υπαίθριο χώρο του καταστήματος (με ειδική άδεια από το δήμο Αθηναίων), διαθέτουμε bike service για κάποιον που θέλει να κάνει το ποδήλατό του καινούργιο, να φουσκώσει λάστιχα ή να γρασάρει τις αλυσίδες του. Παράλληλα, εξυπηρετούμε αυτούς που ψάχνουν ανταλλακτικά, καθώς στην αυλή λειτουργεί ένα μικρό bike shop με σαμπρέλες, κράνη, μπουκάλια νερού, γάντια και άλλα, σε πολύ χαμηλές τιμές. Δεν είναι απαραίτητο δηλαδή, να έρθει εδώ κάποιος μόνο για να πιει καφέ ή ποτό».
Το μενού του Flamme Rouge υπόσχεται να προσέξει την σιλουέτα μας, καθώς προσφέρει ηλεκτρολύτες από την εταιρία GBF της Ισπανίας, ενεργειακά gel ή ενεργειακές μπάρες, τονωτικά, αντιοξειδωτικά και για καθαρισμό αίματος είδη τσαγιού και φυσικούς χυμούς πλούσιους σε κάλιο, σίδηρο, φώσφορο, μέταλλα και λιποτροπικές ιδιότητες. «Όμως δεν απευθυνόμαστε αποκλειστικά σε αθλητές. Το μενού προσαρμόζεται ανάλογα με τις ανάγκες, και εκτός από σαλάτες με μανιτάρια και ξηρούς καρπούς, σερβίρουμε burger, club sandwich, κοκτέιλ, μπύρες και αναψυκτικά όπως όλα τα κανονικά μαγαζιά. Αλλά γενικά προσέχουμε πολύ την ποιότητα. Ακόμα και το τσάι μας δεν έχει χημικά. Αγοράζω βότανα, τα βράζω και μετά τα βάζω στον πάγο για να φτιάξω το κρύο ρόφημα».
Η "Κόκκινη Φλόγα" της καρδιάς μας
Στον ενάμιση μήνα λειτουργίας του καταστήματος, δεν είναι λίγα τα ευτράπελα που η 28χρονη Βάσω και τα υπόλοιπα πέντε μέλη του προσωπικού μπορούν να θυμηθούν από πελάτες που ενημερώθηκαν για το Flamme Rouge μέσω social media. «Άλλοι περνάνε απέξω και φωνάζουν σε βοήθεια επειδή τούς κόπηκε το συρματόσκοινο, άλλοι επειδή το ποδήλατό τους γρυλίζει και άλλοι επειδή φοβούνται να παρκάρουν το πανάκριβο ποδήλατό τους οπουδήποτε. Σε αυτές τις περιπτώσεις, το βάζουμε μέσα. Cycle bar είμαστε, άλλωστε! Και αν κάποιος έχει δώσει πάνω από 5.000 ευρώ για να το αγοράσει, δεν μπορώ να τον αφήσω να αγωνιά με το να το έχει σταθμευμένο στο bike parking».
Αυτήν την περίοδο ειδικά που διεξάγεται ο ποδηλατικός γύρος της Γαλλίας, δεν είναι λίγοι εκείνοι που έρχονται μόνοι και σχολιάζουν τα αποτελέσματα και τις επιδόσεις των αθλητών με άλλους πελάτες, αφού η τηλεόραση είναι συντονισμένη στο κανάλι του Eurosport, σχεδόν επί 24ωρης βάσης. «Άλλοι, έχουν τη δυνατότητα να ξεφυλλίσουν ένα από τα πολλά ειδικά περιοδικά που παραγγέλνω μέσω ίντερνετ από Ισπανία».
Όσον αφορά στις ώρες λειτουργίας, το Flamme Rouge ανοίγει κάθε πρωί στις 09.00 και μένει ανοιχτό τις καθημερινές μέχρι τις 02.00 τα ξημερώματα, ενώ τα Σαββατοκύριακα, όπως διευκρινίζει η Βάσω «το τραβάμε λίγο παραπάνω». Και αυτό γιατί, δεν είναι λίγα τα μουσικά events που έχουν διοργανωθεί μέχρι στιγμής, όπως το Cyclist Party για τα μέλη ενός από τα μεγαλύτερα ποδηλατικά φόρουμ στην Ελλάδα, το Cyclist Friends.
«Στο μέλλον όμως προγραμματίζω κι άλλες τρέλες. Θέλω να κάνω ένα event για surfers, με διοργανωτή έναν πολύ καλό φίλο που φτιάχνει χειροποίητες σανίδες. Άλλο ένα που έχω στο μυαλό μου είναι να οργανώσω έναν αγώνα Ποδήλατο – SUP. Δηλαδή, να ξεκινήσουμε από εδώ αρκετοί ποδηλάτες και να φτάσουμε μέχρι τη λίμνη Βουλιαγμένης, όπου εκεί θα κάνουμε Stand Up Paddling Board (άθλημα με σανίδα και κουπί)».
Από το ολιγόωρο σεμινάριο για αρχαρίους , η Βάσω «φρέναρε» στην προέλευση της ονομασίας του καταστήματος που ελάχιστοι ίσως γνωρίζουν. H γαλλική φράση Flamme Rouge σημαίνει «Κόκκινη Φλόγα». «Δεν είναι όμως αυτό που νομίζεις. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για ένα κόκκινο τριγωνικό σημαιάκι που τοποθετούν παραδοσιακά οι διοργανωτές αγώνων και σηματοδοτεί ότι απέμειναν μόνο 1.000 μέτρα πριν τον τερματισμό της κούρσας. Μπορεί δηλαδή, να είναι ένα πανάκι τόσο δα, αλλά ισοδυναμεί με τον κόπο και τον μόχθο των αθλητών. Είτε είναι κάλεσμα στη διεκδίκηση του αγώνα, είτε ανάσα ότι κατάφεραν να τερματίσουν, σε κάθε περίπτωση, συμβολίζει την τελεσφόρα προσπάθειά τους. Έτσι και η δική μας αγάπη για το ποδήλατο, θέλουμε να γίνει καλοπέραση. Οπότε Vive La Flamme Rouge!».
Πηγή: news247.gr
