Μια ομάδα ερευνητών του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Μασσαχουσσέτης (MIT) έκανε για πρώτη φορά επίδειξη μιας συσκευής που «σπάει» το θεωρητικό «ταβάνι» αποδοτικότητας στη μετατροπή ηλιακής ακτινοβολίας σε ηλεκτρική ενέργεια.
Από το 1961 γνωρίζουμε ότι η μέγιστη θεωρητική αποδοτικότητα μιας συμβατικής ηλιακής κυψέλης πυριτίου είναι περίπου 32% με βάση τις εργασίες των αμερικανών φυσικών Σόκλεϊ και Κέισερ. Το υπόλοιπο 68% της ηλιακής ακτινοβολίας δεν μετατρέπεται σε ηλεκτρική ενέργεια, αλλά απορρίπτεται ως ανεκμετάλλευτη θερμότητα.