Είναι γεγονός πως περνάμε μια περίοδο αναιμικής ζήτησης στον κλάδο του τουρισμού, με δύσκολη, αυτή τη στιγμή, πρόβλεψη. Δεν μελετάμε πως οι επιχειρήσεις δεν θα πληγούν, όπως θα κάναμε σε οποιαδήποτε άλλη διαχείριση κρίσης, αλλά πως θα πληγούν λιγότερο. Βασικό στοιχείο για κάθε επιχείρηση, για το βαθμό που θα πληγεί, είναι πόσο αυτή είναι προετοιμασμένη για επιβίωση σε μια κρίση και πόσο ισχυρές σχέσεις διατηρεί με το περιβάλλον της.
Στον κλάδο της φιλοξενίας, υπάρχει μια πίεση συμπίεσης τιμών ως εύκολη λύση προσέλκυσης πελατών. Μπορεί να φαντάζει εύκολο και ελκυστικό, αλλά παρεκκλίνει από τη βασική στρατηγική marketing. Η τακτική που προτείνεται είναι επανασχεδιασμός της στρατηγικής, προσαρμοσμένος όμως και εστιασμένος περισσότερο στους υπάρχοντες πελάτες, την αφοσίωση σε αυτούς, την αξιοποίηση των ανεκμετάλλευτων ευκαιριών εσόδων, την ελαχιστοποίηση περιττών εξόδων και την ανάλυση δεδομένων. Ο παράγοντας που θα παίξει καθοριστικό ρόλο στην επιλογή καταλύματος δεν είναι η τιμή, αλλά η εμπιστοσύνη που μπορεί να μεταδοθεί σχετικά με την ασφαλή διαμονή του επισκέπτη.
Βασικός στόχος που εξετάζεται είναι η μεγιστοποίηση των εσόδων του καταλύματος και η ανάκαμψη του και μέσα από την απόδοση αξίας στον πελάτη, να βγει μέσα από την κρίση, πιο ισχυρή η επιχείρηση.
Προτείνονται 10+1 βέλτιστες πρακτικές, οι οποίες με καλή εκπαίδευση και αφοσίωση, θα συμβάλλουν στη μεγιστοποίηση των εσόδων ενός καταλύματος.
Περισσότερα στο σύνδεσμο που ακολουθεί: