Κάθε οργανισμός στοχεύει στη στελέχωση του καλύτερου και καταλληλότερου ανθρώπινου δυναμικού. Οι δεξιότητες που χρειάζονται, ενίοτε είναι σπάνιες, και τα άτομα που τις διαθέτουν είναι λίγα, συγκριτικά με την μεγάλη ζήτηση για αυτά. Ειδικά, αν σκεφτεί κανείς όλες αυτές τις μικρομεσαίες εταιρείες που αναζητούν τέτοια άτομα, τη στιγμή που πολυεθνικές κερδίζουν τις εντυπώσεις ως πιο ελκυστικές σ’ αυτό το παιχνίδι του «ποιος θα προλάβει ποιον» – άσχετα αν κι οι δύο μπορεί να χειρίζονται τους ίδιους πελάτες.
Μήπως τελικά η λύση κρύβεται στο απομακρυσμένο εργατικό δυναμικό; Εδώ, τα πράγματα διαφαίνονται πιο βατά και σίγουρα πιο οικονομικά. Μικρομεσαίες εταιρείες μπορούν να έχουν πρόσβαση σε μεγαλύτερη δεξαμενή ταλέντων, ενώ συγχρόνως να απασχολούν εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό που να παράγει πολύ περισσότερο, με χαμηλότερα κόστη. Πόσο μάλλον, όταν η συνεργασία τους μπορεί να βασίζεται σε μια σύμβαση έργου περιορισμένου χρόνου κι όχι σε ένα συνεχές συμβόλαιο μισθωτής συνεργασίας.
Χρειάζεται, όμως, ένα πολύ καλό «ταίριασμα» μεταξύ των κατάλληλων στελεχών και των αρμοδιοτήτων τους.
Περισσότερα στους συνδέσμους που ακολουθούν:
Στελέχωση Απομακρυσμένου Εργατικού Δυναμικού και τα Special skills τους [ΜΕΡΟΣ Α’]
Στελέχωση Απομακρυσμένου Εργατικού Δυναμικού και τα Special skills τους [ΜΕΡΟΣ Β’]