Ισχύει παντού και πάντα. Κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες και σε όλες τις εποχές: Κανείς δεν είναι αρκετά καλός ώστε να ηγηθεί κάποιου άλλου χωρίς τη δική του συγκατάθεση. Για αυτό και η εξουσία είναι απαραίτητο να κερδηθεί πριν ασκηθεί. Ούτε απονέμεται ούτε κληρονομείται (παρόλο που δυστυχώς γίνεται ακόμα σε μικρό ευτυχώς βαθμό). Προαπαιτούμενα της συγκατάθεσης για την οποία μιλάμε, είναι φυσικά ο αμοιβαίος σεβασμός και η εμπιστοσύνη. Και ο σεβασμός πρώτα απ’ όλα προκύπτει από τη συναίσθηση πως είμαστε ισότιμοι με τον άλλον. Τον σεβασμό δεν μπορείς να τον απαιτήσεις. Πρέπει να τον εμπνεύσεις. Ενώ οι κακοί ηγέτες απαιτούν το σεβασμό, οι ικανοί ηγέτες προκαλούν το σεβασμό. Η αυθεντική ηγεσία πηγάζει από ένα γνήσιο ενδιαφέρον για την ανάπτυξη και την ευημερία των ανθρώπων. Χαρισματικοί ηγέτες δεν είναι απαραίτητα οι άνθρωποι που σε μαγνητίζουν με την πρώτη ματιά. Είναι αυτοί που βοηθάνε τους ανθρώπους τους να γίνουν και αυτοί με τη σειρά τους ηγέτες.
περισσότερα στο σύνδεσμο που ακολουθεί: