Αρκετές φορές στον εργασιακό χώρο, παρατηρούνται προστριβές ή συγκρούσεις μεταξύ συναδέλφων, προϊσταμένων ή υφισταμένων, οι οποίες συνήθως οφείλονται σε διαφορετικές απόψεις σε λειτουργικά/υπηρεσιακά θέματα μιας επιχείρησης (ο καθορισμός αρμοδιοτήτων, η μεθόδευση/βελτιστοποίηση διαδικασιών, η διερεύνηση λύσεων, η διαχείριση πόρων, οι διαπραγματεύσεις, κ.ά).
Οι αντιδράσεις ποικίλλουν ανάλογα με τον χαρακτήρα, την ιδιοσυγκρασία, αλλά και την εμπειρία που έχει αποκτήσει ο manager/στέλεχος στο να χειρίζεται και να αντιμετωπίζει μία σύγκρουση. Κάποιοι είναι ανυποχώρητοι και προσπαθούν να επιβάλουν με κάθε τρόπο τη γνώμη τους, άλλοι υποχωρούν σχετικά εύκολα, ώστε να μην δημιουργήσουν προστριβές, κάποιοι άλλοι συνεργάζονται ώσπου να βρεθεί κάποια λύση ή συμβιβάζονται, μοιράζοντας τη διαφορά ώστε να μείνουν όλοι ικανοποιημένοι, ενώ έχουν παρατηρηθεί περιπτώσεις στελεχών/manager που απλά παρακάμπτουν/αναβάλουν το ζήτημα, αποφεύγοντας την αντιπαράθεση και τη σύγκρουση. Μελέτες από τον ακαδημαϊκό χώρο δείχνουν ότι κανένας από τους παραπάνω τρόπους αντιμετώπισης μιας τέτοιας κατάστασης δεν είναι σωστός ή λανθασμένος. Όλοι τους είναι χρήσιμοι και αποτελεσματικοί όταν χρησιμοποιηθούν με δεξιότητα, τη σωστή στιγμή και ανάλογα με τις απαιτήσεις και τη σημασία του ζητήματος που έχει δημιουργήσει μια τέτοια κατάσταση σύγκρουσης. Οι μελέτες αυτές κατέδειξαν ότι 5 είναι οι βασικότεροι τρόποι αντιμετώπισης μιας συγκρουσιακής κατάστασης στον εργασιακό χώρο από τους manager/στελέχη μιας επιχείρησης.
Περισσότερα στο σύνδεσμο που ακολουθεί: