Σμέουρο: Ενα φρούτο του δάσους που καρποφορεί... κέρδη

Μπορεί σε μέγεθος να είναι ένας μικρός καρπός, ωστόσο η εμπορική επιτυχία που γνωρίζει στη διεθνή αγορά λόγω της ζήτησης γι' αυτό είναι πολύ μεγάλη.

Ο λόγος για το σμέουρο ή άλλως φραμπουάζ, έναν πολύ νόστιμο και πολύτιμο διατροφικά καρπό, που καλλιεργείται ευρέως στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης. Επίσης χώρες που έχει μεγάλη ανάπτυξη η καλλιέργεια του σμέουρου είναι η Ολλανδία, το Βέλγιο, το Λουξεμβούργο, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Δανία, η Γαλλία και χώρες από τη Νότιο Αμερική.

Στη χώρα μας, το σμέουρο -όπως και το βατόμουρο- είχε καλλιεργηθεί πριν από 20 χρόνια, αλλά λόγω κακής οργάνωσης της παραγωγής αλλά και της αγοράς σχεδόν εξαφανίσθηκαν.

Σήμερα όμως, όπως επισημαίνουν γνώστες των αγορών αυτών, θα μπορούσε να αναπτυχθεί αυτή η καλλιέργεια στη χώρα μας, ως καλλιέργεια υπαίθρου αλλά και ως καλλιέργεια θερμοκηπίου και να δώσει ικανοποιητικό εισόδημα, εφόσον βέβαια καλλιεργηθεί σωστά και οργανωθεί σε σωστές βάσεις η εμπορία της.

Το σμέουρο κυρίως καταναλώνεται σαν νωπός καρπός, αλλά και σαν κατεψυγμένος. Επίσης χρησιμοποιείται στη βιομηχανία για την παρασκευή μαρμελάδας, ζελέδων, χυμών, παγωτών, λικέρ, ως προσθετικά γιαουρτιών, κρασιών και στη ζαχαροπλαστική. Γενικά ένα κεσεδάκι των 125 γραμμαρίων από κόκκινα σμέουρα καλύπτει το 50% της ημερησίας δόσης του ανθρώπινου οργανισμού σε βιταμίνη C, το 10% του αναγκαίου σιδήρου και ταυτόχρονα παρέχει σημαντικές ποσότητες σε βιταμίνες, πηκτίνες, ανόργανα άλατα, ενώ έχει μόνο περίπου 70 θερμίδες και η περιεκτικότητα σε νάτριο είναι χαμηλή.

Η παγκόσμια παραγωγή σμέουρων ανέρχεται στους 414.000 τόνους, από τους οποίους οι 342.000 τόνοι παράγονται από χώρες της Ευρώπης. Η Ρωσία είναι η πρώτη παραγωγός χώρα με 100.000 τόνους, ενώ για την πρώην Γιουγκοσλαβία αναφέρονται 94.000 τόνοι. Από τις χώρες της ΕΕ η Πολωνία προηγείται με 45.000 τόνους και ακολουθεί η Γερμανία με 29.000 τόνους.

Οι χώρες της Ευρώπης εισάγουν αρκετές ποσότητες νωπών φρούτων εκτός εποχής παρά τη δυνατότητα κατανάλωσης φθηνότερων κατεψυγμένων φρούτων. Eτσι έχουν αρχίσει να ερευνούν το ενδεχόμενο της εκτός εποχής παραγωγής σμέουρων και επιπλέον σε περιοχές με ήπιο χειμώνα όπως οι χώρες της Μεσογείου.

Στη Γαλλία, το σμέουρο καταναλώνεται με τρεις τρόπους. Το 80-90% της παραγωγής χρησιμοποιείται από την μεταποιητική βιομηχανία για την παραγωγή μαρμελάδων, γλυκών, αλκοολούχων ποτών και αρωματικών προϊόντων. Ο δεύτερος τομέας κατανάλωσης αντιπροσωπεύει το 4-5%, προέρχεται από την κατανάλωση σε εστιατόρια και ζαχαροπλαστεία και ο τρίτος τομέας είναι η κατανάλωση ως νωπός καρπός που αποτελεί το 7-8% της παραγωγής.

Πέρα από τους καρπούς συγκομίζονται και τα φύλλα του σμέουρου που αποξηραίνονται και χρησιμοποιούνται ως αφέψημα. Οι καρποί που είναι καλής ποιότητας είναι οι καρποί που έχουν καλό χρωματισμό, είναι αρωματικοί και έχουν σφιχτή σάρκα. Τα σμέουρα διατηρούνται μία έως δύο ημέρες σε ψυγείο. Οι καρποί του σμέουρου από το δέσιμό τους μέχρι την ωρίμανση χρειάζονται 30-45 ημέρες ανάλογα με την ποικιλία και τις εδαφοκλιματικές συνθήκες που θα επικρατήσουν.

Το χρώμα του καρπού, καθώς ωριμάζει, από λευκό γίνεται λευκό-ρόδινο, ρόδινο, κόκκινο, βυσσινί. Τα εμπορικά χαρακτηριστικά του καρπού που ενδιαφέρουν τους καταναλωτές είναι το μέγεθος, το χρώμα, η σκληρότητα του καρπού, τα διαλυτά στερεά, η οξύτητα, ο αριθμός των σπερμάτων και το μέγεθός τους.

Αναλυτικά:
http://www.epixeiro.gr/%CE%8C%CE%BB%CE%B5%CF%82-%CE%BF%CE%B9-%CE%95%CE%B...