O εσωτερικός κόσμος του ρεβυθιού

Ερευνητές από δέκα χώρες δημοσιεύουν αυτή την εβδομάδα τη σχεδόν πλήρη γενετική αλληλουχία της ρεβιθιάς, μια εξέλιξη που υπόσχεται πιο ανθεκτικές και παραγωγικές ποικιλίες.

Το ρεβίθι, επισημαίνουν οι ερευνητές στο Nature Biotechnology, είναι σήμερα το δεύτερο σημαντικότερο όσπριο μετά τη σόγια όσον αφορά το μέγεθος της παραγωγής.

Είναι μάλιστα ιδιαίτερα σημαντικό στον αναπτυσσόμενο κόσμο λόγω της περιεκτικότητάς του σε πρωτεΐνη αλλά και της ικανότητάς του να απορροφά άζωτο από την ατμόσφαιρα, περιορίζοντας έτσι σημαντικά τις ανάγκες σε αζωτούχα λιπάσματα.

Οι καλλιέργειες ρεβιθιού καταλαμβάνουν έκταση 110 εκατομμυρίων στρεμμάτων, με μεγαλύτερο παραγωγό και καταναλωτή την Ινδία.

Όπως όμως συμβαίνει με τα περισσότερα καλλιεργούμενα φυτά, η σημερινή ρεβιθιά (Cicer arietinum) πάσχει από συρρίκνωση της γενετικής δεξαμενής της, αφού η αγορά κυριαρχείται από λίγες, συγκεκριμένες ποικιλίες.

Η γενετική ανάλυση της ρεβιθιάς πραγματοποιήθηκε σε 90 παραλλαγές της δημοφιλούς ποικιλίας «καμπούλι», άγριες και καλλιεργούμενες από όλο τον κόσμο.

Ο γενετικός χάρτης που προέκυψε περιλαμβάνει περίπου 28.300 γονίδια, περίπου όσα και το ανθρώπινο γονιδίωμα.

Η ανάλυση πραγματοποιήθηκε από την κοινοπραξία International Chickpea Genome Sequencing Consortium), επικεφαλής της οποίας ήταν το διεθνές ερευνητικό ινστιτούτο ICRISAT με έδρα την Ινδία. Στο έργο συμμετείχαν 49 επιστήμονες από 23 οργανισμούς δέκα χωρών.

Οι ερευνητές ελπίζουν ότι τα αποτελέσματα θα περιορίσουν στο μισό το χρόνο που απαιτείται για την ανάπτυξη νέων (μη γενετικά τροποποιημένων) ποικιλιών, ο οποίος φτάνει σήμερα τα τέσσερα με οκτώ χρόνια.

Πηγή: http://www.tovima.gr/science/medicine-biology/article/?aid=495552