Δεν αμφισβητείται ότι η εταιρική κουλτούρα ενισχύει τη δέσμευση και την παρακίνηση - ενεργοποίηση των ανθρώπων. Αν συναντήσετε ανθρώπους που είναι υπερήφανοι για τον οργανισμό που εργάζονται, τον αγαπούν και αγωνίζονται για την επιτυχία του, και τους ρωτήσετε γιατί αισθάνονται έτσι, σίγουρα δεν θα σας απαντήσουν για τις οικονομικές αμοιβές τους. Συνήθως, θα σας απαντήσουν ότι είναι ένας «σωστός» οργανισμός που σέβεται τους ανθρώπους, ο οποίος έχει «καλό όνομα» και καλό κλίμα, υπάρχει αναγνώριση και ευχάριστη ατμόσφαιρα, συνεργασία και εμπιστοσύνη. Οι περισσότεροι τουλάχιστον άνθρωποι και σχεδόν όλοι οι εξαιρετικοί άνθρωποι θέλουν να εργάζονται σε έναν οργανισμό – επιχείρηση για τον οποίο να αισθάνονται υπερήφανοι, να τους εκφράζει και να επιθυμούν ν’ ανήκουν σε αυτόν. Η κουλτούρα αποτελεί ένα από τα πιο θεμελιώδη στοιχεία της ταυτότητας-εικόνας ενός οργανισμού, το οποίο δημιουργεί στους ανθρώπους την αίσθηση «κοινότητας». Στο βαθμό που η ατομική κουλτούρα, δηλαδή οι αξίες και τα πιστεύω των ανθρώπων, ταιριάζει με αυτή του οργανισμού, τα άτομα αισθάνονται μεγαλύτερη «ταύτιση» με αυτόν, αισθάνονται ότι ανήκουν σε αυτόν, δηλαδή, αισθάνονται υψηλότερη δέσμευση – αφοσίωση σε αυτόν. Οι J. Porras και J. Collins, στο βιβλίο τους Built to Last, με παραδείγματα δείχνουν πώς οι εξαιρετικές επιχειρήσεις οφείλουν τη διαρκή τους επιτυχία και στο ότι διαθέτουν μια ισχυρή κουλτούρα, «κάτι σαν θρησκεία» (cult like culture), που οι εργαζόμενοι την ασπάζονται, και γι’ αυτό αισθάνονται υψηλή δέσμευση και αγωνίζονται για την επιτυχία τους.
Περισσότερα στο σύνδεσμο που ακολουθεί: