Ας ξεκινήσουμε με τους ορισμούς. Ως πρόγραμμα ευζωίας μπορεί να χαρακτηριστεί οτιδήποτε ξεπερνάει τις συμβατικές εργοδοτικές υποχρεώσεις και έχει ως στόχο να ενισχύσει τους εργαζόμενους σε ψυχολογικό, αλλά και σωματικό επίπεδο. Αυτά θα μπορούσαν να είναι η παροχή υπηρεσιών υγείας (εταιρικός γιατρός), υπηρεσιών μασάζ ή γιόγκα, η ψυχολογική υποστήριξη, παροχή γευμάτων ή τουλάχιστον snacks και χυμών, δωρεάν προγράμματα διακοπής καπνίσματος. Κάποιες φορές τα προγράμματα ευζωίας φτάνουν μέχρι και τη διοργάνωση ομαδικών εκδρομών για τους εργαζομένους. Θυμάστε τη σκηνή στην ταινία «Η κόρη μου η σοσιαλίστρια» που οι εργάτες πάνε εκδρομή με τη βιομηχανοπούλα; Ε, κάτι τέτοιο, αλλά -ευχόμαστε- λιγότερο γραφικό. Σε κάθε περίπτωση πάντως, δεν θα πρέπει να υπάρχει σύγχυση μεταξύ προγραμμάτων ευζωίας και της διασφάλισης ασφαλών και αξιοπρεπών συνθηκών εργασίας. Οι τελευταίες άλλωστε δεν αποτελούν «παροχή», αλλά την ελάχιστη εργοδοτική υποχρέωση προς τους εργαζόμενους.
Περισσότερα στο σύνδεσμο που ακολουθεί: