Τηλεργασία και Εργατικό Ατύχημα

Σύμφωνα με το άρθρο 1 του Ν. 551/1915 για τη νομική θεμελίωση εργατικού ατυχήματος θα πρέπει να συντρέχουν σωρευτικά οι εξής τρεις προϋποθέσεις: α. η επέλευση κάποιου βίαιου συμβάντος, β. ο αιτιώδης σύνδεσμος μεταξύ της εργασίας και του βίαιου συμβάντος και γ. η πρόκληση θανάτου ή ανικανότητας για εργασία για περισσότερες από τέσσερις ημέρες. Σε περίπτωση όμως δόλου του εργοδότη, ο παθών εργαζόμενος μπορεί να διεκδικήσει αποζημίωση είτε με βάση τον Ν. 551/1915 είτε κατά τις διατάξεις του κοινού αστικού δικαίου (Α.Π 703/2013). Για όσους μισθωτούς είναι ασφαλισμένοι στο ΙΚΑ, αναλαμβάνει το τελευταίο να χορηγήσει τις απαιτούμενες παροχές. Όταν όμως το ατύχημα οφείλεται σε δόλο του εργοδότη, ο τελευταίος οφείλει να καταβάλλει α. στον μεν ασφαλιστικό οργανισμό το ποσό που κατέβαλε στον εργαζόμενο εξαιτίας του ατυχήματος, β. στον δε εργαζόμενο τη διαφορά μεταξύ των καταβληθεισών ασφαλιστικών παροχών και της αποζημίωσης κατά τις διατάξεις του κοινού αστικού δικαίου.

Ιδιαίτερης προσοχής όμως, χρήζει η περίπτωση εργατικού ατύχηματος στον χώρο εργασίας του τηλεργαζόμενου, στον οποίο δεν έχει άμεση εποπτεία ο εργοδότης και υπεύθυνος για την τήρηση των κανόνων ασφάλειας και υγείας παραμένει ο πρώτος. Σε αυτή την περίπτωση πρέπει να διακρίνουμε μεταξύ δραστηριότητας άμεσα συνδεδεμένης με την εργασία και δραστηριότητας συνδεδεμένης με την ιδιωτική ζωή του εργαζόμενου.

Περισσότερα στο σύνδεσμο που ακολουθεί:

Τηλεργασία και Εργατικό Ατύχημα