«Πολύ μεγάλος για να καταρρεύσει», στην πρωτότυπη του έκδοση, «too big to fail». Και όταν διαβάζουμε για αυτά, μιλάμε για Ομίλους «γίγαντες». Ο ισχυρός έχει ανεξάντλητη οικονομική δύναμη και φερεγγυότητα, λοιπόν; Ήταν και είναι της μόδας η επίδειξη δύναμης. Ζήτημα προκύπτει όταν υπάρξει διάψευση.
Το ακούγαμε να το φωνάζουν οι πολύ ισχυροί Όμιλοι των ΗΠΑ πριν την κατάρρευση της Lehman Brothers και της AIG που έλαβε μαμούθ πακέτο διάσωσης από την κυβέρνηση των ΗΠΑ, επειδή ήταν μεγάλη και χρεοκόπησε. Συνεχίσαμε να το ακούμε και μετά την κρίση, αρκετές φορές από την MetLife Inc, όταν οι Εποπτικές Αρχές αποφάσισαν να εντάξουν τις μεγάλες ασφαλιστικές, όπως είναι η Allianz SE, η Generali, Prudential κ.α. στους Συστημικούς Χρηματοοικονομικούς Οργανισμούς, (SIFIs). Η φράση αυτή συνεχίζει να περιφέρεται σε όλο τον κόσμο. Η πραγματικότητα διαψεύδει όσους την υποστηρίζουν. Και ο πολύ ισχυρός καταρρέει, η πτώση του προκαλεί ντόμινο ζημιών σε όλη την εφοδιαστική αλυσίδα.
Το κακό είναι ότι από τους μεγάλους σπάνια ζητάμε εγγυήσεις, προσφέρουμε την εμπιστοσύνη μας, οπότε σπάνια διασφαλιζόμαστε έναντι αφερεγγυοτήτων ή χρεοκοπίας. Πρόκειται περί παγίδας.
Η παγίδα του να εμπιστεύεσαι τους ισχυρούς και να έρχεσαι αντιμέτωπος με λουκέτο
Περισσότερα στο σύνδεσμο που ακολουθεί: