Τελικά ποιος φταίει για τη μετριότητα; Εσείς ή οι άλλοι;

Η πιο δύσκολη δοκιμασία για έναν manager δεν είναι το πώς θα αντιμετωπίσει την κακή απόδοση αλλά το πώς θα χειριστεί τη μετριότητα. Έχω δει πολλές φορές στην καριέρα μου στελέχη να μιλούν δημόσια για την ανάγκη «λογοδοσίας-υπευθυνότητας» και για «υψηλές επιδόσεις» και εν συνεχεία σε ιδιωτικές συζητήσεις να διαμαρτύρονται για ένα ή δύο μεσαία μέλη της ομάδας τους.Δεν έχετε το «δικαίωμα» να ζητάτε από τους άλλους να είναι υπεύθυνοι managers και να αποδίδουν ευθύνες όταν εσείς δεν μπορείτε να το κάνετε. Είστε σίγουροι ότι κάνετε ό,τι μπορείτε για να έχετε τη μέγιστη απόδοση από τους εργαζόμενους σας; Τι κάνετε όταν η δουλειά ενός ατόμου είναι καλή αλλά δεν είναι φοβερή; Με πόσους ανθρώπους εργάζεστε που δεν θα τους προσλαμβάνατε εάν γυρνούσατε το χρόνο πίσω; Δυστυχώς, εάν ελπίζετε ότι υπάρχει εύκολη λύση στο πρόβλημα θα σας απογοητεύσω.

Η χρόνια μετριότητα είναι σύμπτωμα αναποτελεσματικής ηγεσίας, όχι «αναιμικού» ανθρώπινου προσωπικού.

Περισσότερα στο σύνδεσμο που ακολουθεί:

Τελικά ποιος φταίει για τη μετριότητα; Εσείς ή οι άλλοι;