Ο Ρενέ Λακόστ είχε την τύχη να έχει ευκατάστατο και αρκετά συγκαταβατικό πατέρα, αφού του επέτρεψε να διακόψει το σχολείο και να ασχοληθεί µε την µεγάλη του αγάπη, το τένις. Ο Ρενέ δεν θα τον απογοήτευε. Ο Λακόστ µπορεί να µην διέθετε κάποιο έµφυτο ταλέντο στο τένις, όµως η εξαντλητική προπόνηση -συνήθιζε να χτυπάει επί ώρες το µπαλάκι στον τοίχο του σπιτιού του-, η απαράμμιλη πειθαρχία του, η αγωνιστική οξυδέρκειά του και το πάθος που τον κυρίευε στο παιχνίδι, σύντοµα θα τον καθιέρωναν στην ελίτ του τένις. Κατάφερε µέχρι το 1929, σε ηλικία 25 µόλις ετών, να κατακτήσει επτά συνολικά φορές τα τουρνουά του Ουίµπλεντον, του Ρολάν Γκαρός και του Ντέιβις Καπ, παραμένοντας για δύο χρόνια, το 1926-27, ως Νο.1 τενίστας.
Περισσότερα στο σύνδεσμο που ακολουθεί: